სიცივით დაღლილს, ისე მჭირდები,
როგორც ბავშვობას ალერსის კალთა,
შავი თმის ჩრდილში ალერსს მპირდები,
შენ ხომ ალერსით არ იცი დაღლა.
და აი, ისევ ტალღას მივყვები,
ჩარღვეული მაქვს ამაყი აფრა,
არც ზეციერი სხივი მიზიდავს,
არც მიწიერი დიდების დაფნა,
მხოლოდ ეს წამი… შავი თმის ჩრდილში…
და აღარ მინდა დარაბის გახსნა.
