სიზმარი

ერთი სიზმარი მესიზმრა, იყო რამე საოცარი,
გახუნებულ სარეველში ვარდი ხარობდა უმჭკნარი,
იდგა ქედის მოუხრელად, დარი იყო თუ ავდარი,
არცა სეტყვა აშინებდა, არცა ქარი ბობოქარი,
ჯერ შორიდან ვუთვალთვალე, გავუბედე მერე პწკარი,
იფეთქა და მომაღვარა წრფელი ნიჭის ნიაღვარი,
მომისრა და დამილეწა ფარი ჩემი და აბჯარი,
დამავიწყა საზრუნავი, ძმაკაცი და მეგობარი,
მის სარკმელთან მიმაჯაჭვა მხოლოდ მასთან მოუბარი.
მეწადა მივსულიყავი მომესვა მისი ნექტარი,
ვევედრე და არ გამიღო ციხე-ცხრაკლიტულის კარი,
გამეღვიძა… ვერ გავიგე ცხადი იყო თუ სიზმარი.