იყო წუთი “მარცხიანი”,
და სირცხვილით თავი ივნე,
იფიქრე, უსარგებლო ვარ,
უნაყოფო, ბერწი ვინმე.
მოსთქვამ, მიწას დამანარცხეს,
დარდობ, მტერი გავაცინე,
ნანობ, ყველა, აქამომდის,
წელი უქმად გავაცდინე…
და მოცარული ცხოვრების
თარსად ბრუნავს სამორინე…
ნუ ირწმუნებ დამარცხებას,
და რომ მიზანს “ააცილე”,
კვლავაც მოზიდე ისარი,
ბასრი მზერით გააცილე,
შნო და ლაზათი ამრავლე,
ქვებსაც წვენი გაადინე,
ყმაწვილივით იყავ ლაღი,
შთაგონებით მეცადინე.
თვით მცდელობაც გიხაროდეს,
რაწამს გეზი დაადგინე,
მოგებას ან დამარცხებას,
შეგიფასებს ძნელად ვინმე…
შენ უკვე მოგებული ხარ,
თუ ხარ წრფელად მოწადინე.