მოლოდინში

შუქ-ჩრდილიან მოსახვევში, აჩრდილივით ჩამიარა,
თვალის კიდეზე გამიკრთა, უმალ კუთხეს მიეფარა,
ჩალისფერი დალალები შავ ლაბადაზე ეყარა,
მისი სურნელი ვიგრძენი, მომეჩვენა? ნუთუ არა?
მძინარი გამომაღვიძა, საფიქრალი გადამყარა,
შემოვბრუნდი, დავედევნე, სევდამ უმალ გამიარა,
ხალხმრავლობაში დავლანდე, ჟრუანტელმა დამიარა,
ნაბიჯ ნაბიჯ მივყვებოდი… თუმცა დიდხანს არ იარა…
სხვას ვინმეს გადაეხვია, ქუჩაზე გადაიარა,
მასთან ხელჩაკიდებულმა ქვაფენილი ჩაიარა…
ოცნებიდან გადმოსული, მისი იყო, ჩემი არა.

0 Shares

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *