მთვლემარე ნისლში

დადგა ღამე და მთვლემარე ნისლში,
აღარ მგონია თუ რამე ვიცი.
მთვარით დაფერილ ფარდის ნაქარგზე,
ქვეცნობიერი ნახატებს მიშლის.
რა მშვიდია და რა უცოდველი ყოფა ასეთი,
არას მოველი,
არც ვეჭიდები რაიმეს ფიქრში,
მთვარის ნაქარგებს ვუცქერი ნისლში.

1 Shares

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *