თუკი სადმე, “მოსახვევში”, მეგობარი “გაგეპარა”,
ნუ იფიქრებ, რად მემდურის? რა ეწყინა? რა დამალა?
ნუ დაუთვლი, სად და როდის “შეეშალა საქციელი”,
თუკი გიყვარს, დაუთვლელად უნდა იყო მადლიერი.
მადლერი, რომ დაათბო გული შენი ცარიელი,
რომ გასწავლა როგორ გასცე, რომ გაგხადა ხვავრიელი…
გაიხსენე, რით შეავსეთ ერთმან ერთის სარბიელი,
მიეცი და ნუ მოითხოვ, ნუ იქნები კადნიერი.
