ამაოების მდელოზე

ამაოების მდელოზე, ამა მიწისა, არ ცისა,
ვერ გაიხარა თავთავმა, ამოიყარა ნარცისმა.
უდღეურია საბრალო, როგორც ნახატი ცარცისა,
ისე გაჰრეცხავს დროება, კვალსაც გადაშლის მარცხისა,
არ დაუდგება ქომაგად არვინ, მიწისა, არც ცისა,
კიდემც ყოლიყო ქომაგი, არ უშველიდა არც ისა…

…იქავ ფუტკარი დაჰფრინავს, სადაც ნექტარი აცხისა,
დაუღალავად ირჯება, დააგემოვნებს ცვარს ცისა…